به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، این کتاب مشتمل بر ۲۷ مقاله و شش چکیده شامل واکاوی اهمیت حضور آموزش‌های هنری در برنامه درسی صلح‌محور، فرهنگ میانجی‌گری، ساز‌و‌کاری برای حل اختلاف و صلح و دوستی، گردشگران فرهنگی ورودی به ایران، سفیران صلح بین‌المللی، تغییر آب‌و‌هوا، تهدید صلح و امنیت جهانی، فرهنگ صلح و دوستی در ادبیات ایران زمین با مروری بر شاهنامه و... است.
در مقاله گردشگران فرهنگی ورودی به ایران، سفیران صلح بین‌المللی که به کوشش اکرم‌السادات حسینی، محمد‌حسن ذال و نازنین تبریزی تهیه شده آمده است امروزه گردشگری به یکی از بزرگ‌ترین صنایع جهان تبدیل شده است که هم از لحاظ اقتصادی و تجاری و هم از دیدگاه روابط بین‌المللی و دیپلماسی عمومی حائز اهمیت است.
جهان‌گردی یکی از شیوه‌های برقراری ارتباط فرهنگی میان ملت‌ها و دست یافتن به ادراکی درست از سرزمین‌ها و مردمان آن محسوب می‌شود، در این راستا گردشگری فرهنگی با توجه به ماهیت آن یکی از مطلوب‌ترین انوع گردشگری است که در آن گردشگران به دور از تعصبات غیر‌منطقی و با نگاهی توأم با احترام نسبت به فرهنگ و تمدن جامعه محلی، تصویری واقعی از آن‌ها را به جهان مخابره می‌کنند. از این رو می‌توان گردشگران فرهنگی را سفیران صلح در میان کشور‌ها قلمداد کرد.
سید‌محمد بهشتی در درآمدی بر این کتاب نوشته اغراق نیست اگر بگوییم صلح است که توانسته از دل این‌همه تنوع طبیعی، چنین تاریخ پرفراز و نشیب و متشتتی واین اندازه تنوع فرهنگی موجودیتی یکپارچه و واحد چون ایران را بیافریند. به این اعتبار ایران برخوردار از تجربه تاریخی صلح است و از این جهت در جهان امروز که تنوع بسیار در معرض تخاصم است و حتی ممکن است جلوی تداوم فرهنگی را بگیرد، ایران به استناد تجربه تاریخی‌اش می‌تواند مرجع دیگران برای تدبیر تنوع فرهنگیشان باشد. در این معنی ایران چون بلد راهی است که می‌تواند کشتی جهان شدن را با به رسمیت شناختن تنوع و اشاعه صلح در میان این تنوع جهانی به سرمنزل مقصود برساند.
انتهای پیام/
